Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
pırtlaşıq — sif. Pırtlaşmış halda olan; qarışmış, dolaşıq. Pırtlaşıq sap. – Qarı əlini nəvəsinin pırtlaşıq və dolaşıq saçlarında gəzdirdi. S. R.. Pırtlaşıq düşmək – 1) bax pırtlaşmaq; 2) dolaşıq düşmək. İşim pırtlaşıq düşüb … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırınc — tüşmək: (Qax) dolaşmaq, pırtlaşıq düşmək. – Anam ip açırdı, ipi qırınc tüşdüyüçün çox əyləndi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pırpızıdı — (Şuşa) saçı pırtlaşıq. – Bir pırpızdı qız gəlif səni soruşur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vələm-vələm — (Salyan) pırtlaşıq, dağınıq <saç>. – Başu:n tükü vələm vələmdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
julidəmu — f. qarışıq saçlı, daranmamış, pırtlaşıq saçları olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dağılmaq — f. 1. Sökülmək, uçulmaq, altüst olmaq, xaraba halına gəlmək. Daşqın zamanı bəndlər dağıldı. Zəlzələdən çoxlu ev dağılmışdır. Körpü seldən dağıldı. // Bərbad hala gəlmək, pozulmaq. Təsərrüfat dağıldı. 2. Çox işlənməkdən, geyilməkdən, sürtülməkdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daraqbatmaz — f. sif. Qalın, gur, sıx, yaxud dolaşıq, pırtlaşıq, dolaşıb bir birinə sarılmış. <Sevil> . . əlini sıx və daraqbatmaz qara saçlarına aparıb gəzdirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaş — 1. bax dolaşa. Dəyirmanın, bulaqların suyu donmuş, qurumuş; Sərçə, dolaş yem axtarır, qar üstünə qonmuşdur. A. S.. 2. sif. dan. Dolaşıq, pırtlaşıq. dolaş dolaş: dolaş dolaş olmaq – dolaşmaq, dolaşıq düşmək. İp dolaş dolaş olub açılmır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaşıq — sif. 1. Dolaşmış halda olan, pırtlaşıq, bir birinə dolaşmış, bir birinə qarışmış, bir birinin içinə keçmiş. Dolaşıq ip (sap). Dolaşıq saç. 2. Düz getməyən, əyri üyrü, dolanbac. Dolaşıq yol. Dolaşıq küçə. // məc. Çətinliklərlə, maneələrlə dolu;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düyün — 1. is. 1. İki ip və s. nin bir birinə bağlanmasından əmələ gələn yumru ilmək yeri, habelə ipin özünün ilmək halına salınmış yeri. İpin düyününü açmaq. – <Səttar:> Yazıq arvadın barmaqları ilmədə qalıb, gözü düyünlərdə. P. M.. Düyün düşmək – … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilişik — 1. sif. Düyün, pırtlaşıq, ilişmiş şeyin halı. İlişik ip. İlişik məftil. // İs. mənasında. Bayaqdan yazıq qadın neçə dəfə məftili ilişikdən qurtarıb. M. C.. 2. məc. Dolaşıq, qarışıq. İlişik fikirlər. 3. is. Münasibət, əlaqə, asılılıq. Onunla heç… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
